Muzyka, którą słyszeliśmy w filmie pochodzi z płyty "Anawa" (1973) nagranej przez Anawę i Andrzeja Zauchę. Swoją droga to kawał dobrej, polskiej muzyki. A radio, które emituje tego typu muzykę...? hmm, nie wiem, czy ktoś gra jeszcze takie stare kawałki. Ale ja polecam Radio Kraków i program III Polskiego Radia. Nie ma tam plastykowej i kiczowatej muzyki. Pozdrawiam:)

A moim zdaniem zakończenie jest idealne i genialnie zagrane.

muza jak muza, tak naprawdę, brakuje tego czystego dźwięku, który pozwoliłby na oglądanie filmu po nocy


Mile jest patrzeć na innego Wilhelmiego który inaczej niż wszędzie drze chałapę i domaga się swojego.
Fajnie zagrał postać znudzonego życiem człowieka w ciągu dnia, innego niż za nocy, gdzież on tam zmierzał,...-pewnie ta oddal i senność dnia tak dla innych porannych ptaszków nie normalna, dla niego realna, mąciła mu w głowie i nie wiedział co się z nim dzieje. Czy to sen czy jawa. Noc poplątana z dniem. Jedni do domu a on do pracy. Pokłócony z całym światem -rodziną i znajomymi, nie dostrzega kiedy mu ten seans się urywa, zasypia. Żyje w pracy, śpi w życiu. Jak to czasem nam łatwo zapomnieć po co żyjemy, dla kogo.

Jego ucieszona gęba, ta z końca filmu-takiego nie znałem, że też i on potrafił zagrać ciepłego człowieka.
Choć mam wrażenie, że wtedy tam(w filmie) już jakby był na ostrych prochach, wszystko mu tam pasuje, wszystko mu tam gra. Są wszyscy, niby Ci ważni. On tam niby zdrowieje, bo przyglądając się ludziom ze stołu mamy żonę-wierną fankę, kochankę-niby matkę, byłą żonę- koleżankę z pracy. Syna który postępuje jak ojciec któremu na niczym nie zależy, przyjaciela - który wspiera w robocie i który z nim pije, kumpla który też ma problemy i kolegę który jak on goni za czymś co jest ulotne i nie osiągnięcia. Każdy ze stołu jest powiązany z tym co się działa w jego nocnym życiu. Paradoksalnie uciekając od roboty przyszedł do niej jeszcze bliżej. Do wiecznych problemów, kiedyś zasypiał przed problemami, a teraz się na nie patrzy przy stole.
Tępy wyraz twarzy, debila, czy naprawdę jest tak różowo?
Ale w zasadzie to o czym jest ten film....?
Czy tylko o problemach i rozdwojonej jaźni?

Jak się tak dobrze przyjrzeć to można trochę poznać w nim jeszcze momenty z dyzmy.... momenty zamyślenia.

a utwór otwierający film? zna ktoś tytuł?